abstract

ik wil schrijven als een schilder
lagen leggen in een landschap
het paletmes proper maken
als de woorden zijn vertolkt
 
ik wil in bedekte termen
grijs en zwart in paden tonen
tussen complementaire kleuren
toch het leven nuanceren
 
ik wil met geschrapte zinnen
mijn oude dorp daar in de verte
penselen met doorleefde verve
de verve van een dichter
 

hôtel du saumon	dertig mei	Verbeeldingskracht	machtswisseling	Leemte
bambino	Verhuis

Recent Werk 2 (2022-2023)

hôtel du saumon

roze is in email gevangen op het uithangbord

dat schommelend roest boven de entree

wat verderop stroomt de rivier naar zee

de vis is op de terugweg blijven hangen

onze suite heeft een hoog plafond

het raam biedt uitzicht op vervallen huizen

we kunnen de bladderblinden sluiten

maar de gevels hebben nog iets statigs

de waard blijkt ook de kok te zijn

hij schotelt streekgerechten voor

met moten zalm van elders

morgen poetst hij alle kamers

de glorie van zijn dorp

is met de grote vangst verdwenen

hier komt slechts rust tot leven

spijtig dat we maar even...

dertig mei

nu de acacia ons bedwelmt

maken we veters los

doen schoenen uit en al wat knelt

het marteltuig dat hindert

in de winter en de herfst

ik weet niet of het de vlierbes is

die onze roes versterkt

het kan even goed de munt zijn

de sering of de rozemarijn

wellicht is het de wijn

het maakt niet uit

laten we vogels spotten

bladerdaksgewijs

Verbeeldingskracht

'Hoor je dat?' vroeg ze aan mij,

'luister goed, dan hoor je meeuwen.'

Ze schreeuwden, boven de golven uit.

De schelp was groter dan mijn knuist,

de zee zat er nog altijd in.

We zijn er nooit in het echt geweest,

daar kon ze geen tijd voor vinden,

toch nam ze me vaak mee.

Ze leerde me zandkastelen bouwen,

ik kan het nog steeds.

machtswisseling

ze laat vrijpostig sporen na

schertst met de heerser

van een wankelend rijk

ze heeft geen weet van

heiligen met ijzige verhalen

ze slaapt onder een laken

trapt dekens naar het voeteneind

ze schakeert alvast de kleuren

voor het kleed dat ze gaat dragen

op zijn afscheidsfeest

Leemte

je dekentje ligt gewassen naast me

het blijft jouw lege plaatsje

ik zou graag met jou

gewoon weer niets doen

mijmeren en luieren lag ons wel

daar leefden we van op

ik mis jouw troostend vel

ik mis de aai over jouw kop

bambino

het kind in haar komt boven

ze bouwt een kasteel

om later in te wonen

er zijn te weinig steentjes

ontdekt ze halverwege

dat was altijd al zo

ze breekt het af

begint opnieuw

bescheidener kan ook

torens en dakpannen genoeg

dat was niet altijd zo

maar nu speelt ze alleen

ze dicht de nok

beziet het resultaat

en prijst het kind in haar

voor het haar weer verlaat

Verhuis

geef me één doos

slechts één

geen stapel

zodat ik kritisch moet vergaren

hetgeen mijn leven heeft verrijkt

zonder materiële waarde

geef mij één doos

waarin ik stouwen kan

compact zonder te overladen

dan maakt het niet uit waar ik weer uitpak

in welke straat mijn huis zal staan

aan een oude steenweg in een dwarssteeg

of een notelarenlaan

dan zal er niets zijn wat ik mis

ik heb mijn doos vol echte waarden

geef me één doos

slechts één

geen stapel

Naar boven

Alle teksten © 1999-2021 Jacqueline Booij Alle rechten voorbehouden, niets van deze website mag overgenomen worden zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van Jacqueline Booij.

Website © 2021 S. Girard

Bundels niet te koop. Voor eigen gebruik gemaakt, zonder winstoogmerk!